به نقل از «ایسنا»

انتخاب مهدکودک در تهران

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۴۲۵۹

والدین همواره در تلاش اند تا در بخش های مختلف زندگی کودک، بهترین انتخاب را برای او داشته باشند و یکی از مهم ترین انتخاب های والدین برای کودک، انتخاب یک مهد کودک خوب است. دوره کودکی فرزند ما عمدتا در محیط مهدکودک می گذرد و احساساتی که کودک در این دوره تجربه می کند، فعالیت ها و نحوه نگاه او به زندگی در این دوره پایه گذاری می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا به نقل از پرچین، با این اوصاف بسیار مهم است که این دوره در چه فضا و محیطی گذرانده شود. برای انتخاب یک مهدکودک خوب در ابتدا باید با ویژگی‌های بهترین مهدکودک ها که افراد با سلایق متفاوت بر سر آن توافق دارند، آشنا شویم.

مهم‌ترین ویژگی یک مهد کودک، امن بودن مهدکودک است. اما در عین حال، در یک مهدکودک خوب به بهانه ایمنی، فضای تجربه و بازی کودک محدود نمی‌شود، بلکه کودک ناامنی را در فضای امن تجربه خواهدکرد.

برنامه آموزشی یک مهدکودک، دیگر معیار مهم در انتخاب مهدکودک است. اما آیا برنامه آموزشی خوب همان تعریف قدیمی و کلیشه ای را شامل می شود که تمام ساعات حضور کودک در مهدکودک در کلاس های آموزشی سپری شود و نهایتا منجر به یادگیری یک فعالیت موضوعی شود؟ خیر!  نگاه مهدکودک‌ها به برنامه‌های آموزشی باید مهیا کردن بستر فعالیت‌های متنوع باشد چرا که آن دسته از فعالیت‌هایی که با انتخاب خود کودک انجام شوند و هیجانات و عواطف او را درگیر می‌کنند، موجب رشد همه‌جانبه کودک می‌شود.

مربیان و تسهیلگران یک مجموعه که عملکرد و فعالیت‌شان ارتباط و اثر مستقیم بر کودک دارد، از موارد تعیین کننده در انتخاب یک مهدکودک به شمار می روند. یک مربی و تسهیلگر خوب که دانش و تجربه کافی در حوزه کودک داشته باشد و بتواند با همه کودکان و با در نظر گرفتن منحصر بفرد بودن آن ها ارتباط برقرار کند، کودکان را ترغیب به گفت و گو کند و شرایطی را در راستای تجربیات متنوع و توانمندسازی کودکان فراهم سازد، مربی و تسهیلگری است که باید یک مهد کودک خوب از آن ها بهره مند باشد.

پدر و مادرها گاهی به دلیل عدم مهارت و تجربه، ارتباط پایداری با کودک خود ندارند، یک مهدکودک خوب باید از  نظر دانش فرزندپروری و والدپروری در جایگاهی باشد که خلاقیت طراحی و ارائه فعالیت مشترک بین والد و فرزند را داشته باشد و بتواند ارتباط بین والدین و کودک را ارتقا دهد.

 ویژگی مهم دیگر مهدکودک خوب، فضا و محیط آن مهد کودک است. مهدکودک در واقع خانه دوم فرزند ما به شمار می‌رود و کودک باید حس کند که در این فضا، به نیازها و احساسات او در فضاهای تفکیک‌شده و اختصاصی رسیدگی می‌شود. علاوه بر این در دنیای شهرنشینی امروزی که در آن کودکان از بستر غنی طبیعت که ارتباط با آن لازمه رشد آن هاست دور افتاده اند، مهدکودکی که اهمیت طبیعت را درک کرده باشد و به یکی از اساسی‌ترین نیازهای رشدی کودک که حضور در فضای باز است، پاسخ دهد، از بهترین مهد کودک‌ها محسوب می‌شود.

حضور کودک در فضای طبیعی و باز

مطالعات انجام‌شده در زمینه لزوم حضور کودک در فضای طبیعی تاکید دارد که کودکان به ویژه در سنین خردسالی، برای رشد همه‌جانبه نیازمند بازی‌های آزادانه در طبیعت هستند. فضای آزاد و طبیعی با ایجاد تنوع در فعالیت‌ها و بازی کودکان به رشد همه جانبه آن‌ها کمک کرده و بستر مناسبی برای بازی آزاد و خودانگیخته کودکان است.

مهدکودک پرچین

مهدکودک پرچین، اولین مجموعه‌ی انسان‌گرا با رویکرد طبیعت‌گرا است. هم‌چنین پرچین اولین مهدکودک با رویکرد یادگیری آزاد (hands-on learning یا active learning) نیز شناخته می‌شود. پرچین کودکان را انسان های کاملی می‌بیند که انگیزه یادگیری دارند و در ارتباط با یکدیگر و در پروسه بازی های آزادانه خود، در حال یادگیری هستند و نیازی به آموزش مستقیم ندارند. فضای طبیعی و آزاد پرچین فرصت تجربه ارتباط با طبیعت و بازی آزاد را در اختیار کودکان قرار می‌دهد. این در حالی است که آموزش مستقیم فرصت بازی و یادگیری عمیق را نیز از آن‌ها می‌گیرد.

  در کنار بازی آزاد در فضای باز، فعالیت‌های کارگاهی که مکمل یادگیری و ارتقای مهارت‌های کودکان هستند نیز، در پرچین در جریان است. کودکان به انتخاب خود در کارگاه‌های مختلف هدفمند که شامل فعالیت‌های هنری، موسیقی، سفالگری، آشنایی با ادبیات و اسطوره‌های ایرانی و... می‌شود، شرکت می‌کنند.

ثبت نام در پرچین

پرچین، واقع در منطقه اوین تهران، برای ثبت نام، پذیرای کودکان ٣ تا ٧ سال است. مهد کودک پرچین به جهت آشنایی والدین با محیط مهدکودک و نیز با رویکرد و نگرش مجموعه، امکان بازدید حضوری از محیط را نیز فراهم کرده است. اطلاعات بیشتر درباره پرچین را می‌توانید در وبسایت پرچین جست و جو کنید و یا با شماره ۲۲۴۰۵۱۰۰ تماس بگیرید.

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: مهدكودك بهترین مهد کودک فيبرنوري کاغذ رئيس جمهور بطری مهدکودک خوب یک مهدکودک فعالیت ها کودک خوب مهد کودک یک مهد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۴۲۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام